Vakantie Thailand 2017

Dag 9 (7 oktober).
Vanochtend moesten we heel vroeg opstaan. Nadat de koffers in onze bus waren geladen vertrokken we om 07.30 uur met 4 minibussen richting de Doi Suthep tempel. Via slingerende wegen reden we naar deze tempel die op een berg staat. Het was een hele klim - de bus had het niet gered - want de tempel ligt op een hoogte van 1600 m boven de zeespiegel. Vanaf de parkeerplaats kun je de tempel per lift of de trap (ongeveer 150 treden) bereiken. Het begon goed, maar al na ongeveer 20 minuten werd het erg mistig. We konden geen mooie foto' s meer maken en hadden ook geen zicht naar beneden. Na 1 uur gingen we naar onze bus.
Over de koffers wilde ik even het volgende kwijt. Tot nu toe hoefden we alleen onze handbaggage mee te nemen. De koffers worden bij aankomst bij het hotel van de bus naar onze kamers gebracht en bij vertrek van onze kamers naar de bus. Da' s pas fijn .... lol.
Alleen op het vliegveld moeten we de koffers zelf sjouwen.
Na de Doi Suthep tempel gingen we naar een parasolfabriek. Hier zagen hoe een parasol, in diverse kleuren en maten, handmatig van begin tot het eindgemaakt worden. Hier kon je ook je (hoes van je) mobiel, je broek/jurk, pet, etc. etc. laten beschilderen. Ik had een mooi draak op mijn pet op laten zetten
Hierna gingen we naar een zijdefabriek. Twee soorten rupsen worden hiervoor gebruikt. Hier zagen we hoe zijde ontstaat en het uiteindelijke prodoct. Hier konden we spullen van zijde kopen, maar niemand van de groep had iets gekocht.
Op een uitstekende locatie stopten we voor een lekkere lunch.
Vervolgens zetten we onze reis voort naar hotsprings. Een plek waar warm water uit de grond komt. Rondom deze bronnen hadden ze een muurtje gebouwd en binnen dat muurtje werden eieren gekookt.
Verderop lagen mensen met hun benen in het water. Een paar van ons had geprobeerd dat ook te doen, maar lang konden ze het niet volhouden. Het was te warm.
Hierna gingen we naar de beroemde witte/zilveren tempel, Wat Rung Khun. Deze unieke en sprookjesachtige tempel met vele schilderingen werd door een lokale kunstenaar gebouwd en ingelegd met duizenden kleine spiegeltjes.
Tegen 18.00 uur kwamen we in Chiangrai aan. Het was even zoeken naar onze bungalow. We kregen allemaal van die vrijstaande gemetselde stenen huisjes. Er waren ook andere huisjes met een verdieping.
Het resort is prachtig en het leek wel een vakantiepark, met een mooie zwembad erbij. Jammer dat het centrum ver ligt om te lopen. We hadden een tuk-tuk nodig.
De wi-fi was ook heel erg slecht.

Dag 10 (8 oktober)
Het had ' s nachts behoorlijk geregend. De volgende ochtend deden we de deur open om te gaan ontbijten en tot onze schrik regende het nog. Binnen hoorden we helemaal niets.
Het bleef hard regenen en op een gegeven moment zaten we met onze voeten geheel in het water.
Na het ontbijt verlieten we Chiangrai voor een excursie. Vanwege de regen besloten onze gids en reisleider om de plannen te wijzigen /om te draaien.
Enkele kilometers na het verlaten van ons resort was het erg droog.
We gingen eerst naar het drielandenpunt: de Gouden Driehoek oftewel The Golden Triangle. Een punt van de Mekong rivier waar drie landen: Thailand, Laos en Myanmar samenkomen. We konden dat heel goed zien vanaf een hoge berg.
Hierna gingen we naar het Opium museum. Na uitleg over de papaver en de videovoorstelling gingen we
het museum verder bekijken. Het was een grote museum maar het was niet wat van ik van verwacht had.
Het viel volgens mij ook niet bij iedereen in de smaak.
Ons volgende stop was de lunch. Het was een heerlijke lunch op z' n Balinees. De locatie was ook geweldig.
Ons laatste stop voor vandaag was bij een lokale bergstam de Akha. Hier maakten we een korte wandeling door het dorp waar alleen oudjes en kinderen te vinden waren. De jeugd was al vertrokken naar de grote steden om geld te verdienen. Tegen oogsttijd komen ze terug om te helpen.
De gids van de stam speelde even voor Tarzan en hij liet ook zien hoe zij dieren vangen voor voedsel.
Op een gegeven moment kwamen bij een glibberig paadje terecht en dat vonden sommigen van ons niet leuk, erg gevaarlijk en hier en daar bijna onbegaanbaar.
We kwamen tegen 17.00 uur terug in ons resort. Edseline, Peter en Wim besloten met een paar anderen om vanavond een Thais massage te nemen. Aansluitend gingen ze daarna in de stad eten, terwijl Tineke, Co en og in het restaurant van ons resort bleven eten. De volgende ochtend hoorden we het verhaal over Wim. Hij zat aan tafel en in de bus in geuren en kleuren te vertellen wat er was gebeurd. Bij het uitstappen kwam hij vast te zitten en kon hij zichzelf ook niet uit die positie manouvreren. Er zat geen hendel aan de tuk-tuk. Een Thai moest hem van achteren eruit duwen, terwijl de ander Thai hem eruit moest trekken. Iedereen lachtte zich een deuk. En Wim ... ah, hij zag wel de humor er van in.

Dag 11 (9 oktober)
De wifi in het vorige resort was slecht. Hierdoor kon ik geen update sturen.
Vandaag moesten we al om 07.00 uur vertrekken, want we moesten een traject van 400 km afleggen richting Sukhotai, de eerste hoofdstad van Thailand en gesticht in 1238 na C..
De eerste stop was bij een heel mooi meer, genaamd Payao. Door de regen was het een "mistig", maar we konden de overkant nog wel zien. Ik denk dat bij helder weer het uitzicht prachtig is met mooie bergen in de verte.
De volgende stop was bij een fabriek in een typisch dorpje, waar men "Moh Hom", Thai farmer shirts maakt. Deze eeuwenoude klederdracht die oorsprokelijk uit China komt, is gemaakt uit katoen en wordt gekleurd met de natuurlijke blauwe kleurstof van de indigoplant. Het was mooi om te zien hoe ze de stof kleuren en bewerken.
Voor de lunch (ook een lekkere) stopten we bij een gezellig restaurant in de buurt van Phrae.
Onderweg kregen we een korte regenbui, hoe kan het ook anders, want we zitten nog steeds in het regenseizoen. Op zich niets bijzonders, maar deze keer sijpelde het water naar binnen bij de plek van het dakraam. Gelukkig was de bui snel voorbij.
Voordat we naar ons hotel/resort gingen, stopten we bij een fietsenhandelaar waar we fietsen huren om een tour te maken door het historische park/tempel Wat Mahathat met zijn zorgvuldig onderhouden tuinen en landschap. Hier vinden we vele mooie ruïnes en oude tempels, die een onderdeel zijn van de indrukwekkende UNESCO werelderfgoedlijst.
Ons resort ligt 5 minuten rijden vanaf de fietsenhandelaar, waar we tegen 18.00 uur aankwamen.
Het is een mooi resort, maar om te kunnen dineren, moesten we naar buiten. Gelukkig was het maar 2 minuten lopen vanaf de ingang.
We bevinden ons in het hoge noorden en hier zien we veel rijstvelden. Beelden die ik me kan herinneren van mijn vakantie in Indonesië. Enkelen van ons wilden graag wat foto' s maken, maar daar was vandaag helaas geen tijd voor, vanwege de afspraak met de fietsenhandelaar.
Tijdens de lange busreis werden we onderweg vermaakt met het Thais alfabet en het Thais oneindige kalenderjaar, nou ja, niet helemaal. Het ging over de periode van 1901 tot en met 2099. Met deze gegevens kun je uitrekenen op welke dag van de week je geboren bent ... uhhh en internet dan ??? Maar ook welke boedha op je van toepassing is. Voor elke dag van de week heb je een budha, alleen de woensdag heeft er 2. Waarom ??? Daar kon geen duidelijk antwoord op gegeven worden. Ook het ontstaan van Thailand werd ons onderwezen ... leuk, om snel weer te vergeten.

Dag 12 (10 oktober)
Vandaag was het weer vroeg opstaan, want we moesten een traject van 435 km afleggen van Sukhothai naar Kanchanaburi.
We vertrokken om 07.00 uur in de ochtend. Onderweg werden in de bus de nodige info verstrekt, de nodige pitsstoppen gemaakt, uiteraard ook voor de lunch en sightseeing hier en daar.
De eerste stop was aflossing van een belofte, namelijk stoppen bij een rijstveld voor het maken van de foto' s. Prachtig uitzicht met een berg op de achtergrond.
De tweede stop was bij een reeks bananenkramen. Daar konden we zien hoe ze bananenchips in diverse variëteiten maken, maar ook andere lekkernijen.
De lunchstop was bij een bekende van Art, onze Thaise gids. Het restaurant was erg afgelegen, maar niet minder mooi. De omgeving was prachtig en we kregen (weer) een Balinese lunch aangeboden. Het smaakte behoorlijk lekker.
We zetten onze reis voort naar de volgende stop: Death Railway Museum te Kanchanaburi. Hier werden foto' s, krantenartikelen en docu' s getoond over de aanleg van de Birma Spoorlijn. Hier liepen we niet zo snel voorbij als bij het Opium Museum, indrukwekkend. Daarna gingen we even verderop naar de graven van de gevallen soldaten uit die tijd. Het was mooi aangelegd en goed onderhouden. Hier zagen we ook graven van Nederlandse soldaten.
Daarna gingen we naar de beruchte Birma Spoorlijn. Hier kreeg ik een dubbel gevoel over. De werkelijke brug was van hout en dat werd toen vernietigd. In de loop der jaren was het hout gaan rotten en er was daar niks meer van overgebleven. Men bouwde daarnaast een ijzeren brug en dat was voor een groot deel vernietigd. Later had men de restanten van de ijzeren brug versterkt en het vernietigde deel vervangen.
Men had zelfs de zijkanten bijgebouwd, m mensen overheen kunnen lopen. Wij waren daar laat in de middag, maar het was nog ontzettend druk. Het is en blijft een trekpleister voor de toerisme, maar om andere reden en dat is jammer. Er reed nu zelfs een trein over het spoor.
In de bus zouden we de film Bridge on the River Kwai voorgeschoteld krijgen, maar om een of andere reden kwam de film Laurence of Arabia steeds in beeld. En daar zaten we niet op te wachten.
Om 18.40 uur kwamen we in ons resort aan. Aanvankelijk zouden we gehuisvest worden in het oude gedeelte, maar we moesten naar het nieuwe gedeelte. Bij binnenkomst in onze kamer wisten we niet wat wij zagen ... wauw. De kamer was heel erg mooi ingericht. Het was al donker en daarom konden we het complex niet meer bekijken.
We hadden voor de verandering nu eens de hele dag droog en warm weer, maar ś avonds ... toen begon het te regenen.
De wifi is hier heel goed. Dus ik kan nu een nieuw verslag plaatsen.
Morgen is een vrije dag en kan ik meer foto' s uploaden.